Don’t touch staat er naast de twee tegenover elkaar geplaatste werken van Gotthard Graubner (1930-2013). Ik begrijp dat volkomen. De behoefte aan handtastelijkheden bekruipt mij bij het zien van sommige kunst zelf ook. Ik ben geen iconoclast. Voor een beeldenstorm kan ik generlei waardering opbrengen. Maar bij het zien van de grote Farbraumkörper van Gotthard Graubner bij galerie Karsten Greve uit St. Moritz heb ik zin om er fysiek kopje in onder te gaan. Ik wil een aanloop nemen om weg te duiken in de als enorme kussens ogende objecten, zoals ik me als gedachtenexperiment ook een duik in het blauw van Yves Klein of in Cathedra van Barnett Newman in het Stedelijk Museum in Amsterdam kan voorstellen. Letterlijk: ins Blauwe hinein. Maar zo ben ik niet opgevoed, dus geen sprong, duik,of betasting van de kunst. Toch prikkelt me de gedachte om het doek, zijn aanwezigheid, te voelen.
De kleuren van de Farbraumkörper vloeien in elkaar over. Het nodigt me uit diep te kijken. Onder mijn ogen golft het, of beter: het wolkt, alsof ik dromerig kijk uit het raam van een vliegtuig. Het werk komt bedwelmend bij me binnen als een stevige teug aan een joint. Al kijkend in de diep liggende melange van kleuren kom ik in hogere sferen. Vaak moet je in de kunst afdalen om er high van te worden, er aangenaam in te verzinken. In eerste instantie overheerst zwart. Wanneer je je dieper indompelt in het werk ontdek je meer kleuren in het licht gebolde canvas van acryl en olie op synthetisch katoen.
Einfühlung is een kunsthistorische term uit de negentiende eeuw die precies weergeeft hoe je je in een kunstwerk kunt invoelen. Het vergt veel fantasie, voorstellingsvermogen en voor sommigen helpt wellicht een goed glas wijn. Een fysieke ervaring zonder ergens een zachte hand op te leggen, laat staan er met een hakbijl of mes in tekeer te gaan. Een mental trip. Don’t touch with your hands or any objects was een betere waarschuwing geweest, want als de werken van Graubner iets zijn, dan is het wel een uitnodiging om erdoor geraakt te worden. Wie raakt wie aan, dat is de vraag.
